Voor wie

Specifiek richt ik mijn aandacht op het begeleiden van:

  1. Ouders, (echt)paren die een miskraam of een beëindiging van hun zwangerschap hebben gehad, die een te vroeg geboren-gestorven kindje hebben gekregen of die te maken hebben gehad met een kindje dat niet lang geleefd heeft. Deze gebeurtenis kan zowel in het heden als ook in het verleden hebben plaats gevonden.
  1. Het begeleiden van kinderen en jong volwassenen die tot het gezin behoren, zal hier ook bij horen. Hele jonge kinderen die geconfronteerd worden met het sterven staan vaak dichter bij de beleving van wat sterven is. Hoe ouder het kind is, hoe meer deze vergroeid is met de wereld van de volwassene en verder van het sterven af zal staan. Het kind begeleiden in zijn/haar verlieservaring en weten wat van binnen leeft zal onder andere door middel van spel, het (voor)lezen van verhalen en het maken van tekeningen, tot uiting moeten komen.
  1. Ouders/echtparen die ongewenst kinderloos zijn.
  1. Ouders/echtparen die geconfronteerd worden met een kind dat ongeneeselijk ziek is en onverwacht komt te overlijden.
  1. Mensen die geconfronteerd worden met andere vormen van verlies. Bijvoorbeeld: het overlijden van een dierbare, verlies van gezondheid, verlies van een lichamelijke functie, echtscheiding, verlies van een baan, het verlies van financiën of verlies van het leven door bijvoorbeeld, ouderdom.

Om onder andere antwoorden te vinden op verschillende levensvragen, ben ik speciaal opgeleid ter ondersteuning, advisering en om te luisteren naar jou en of jullie verhaal. Schroom niet en maak maar een afspraak, geheel vrijblijvend.   127_2787, orch.2006